KringloopWijzer is uitgebreid met het onderdeel bodemkoolstof. Vooralsnog indicatief en met als doel om de bewustwording over organische stof bij melkveehouders te stimuleren. Een eerste grofmazige stap op weg naar klimaatgericht boeren. Melkveehouders die nú al geld willen verdienen met koolstofopslag kunnen zich beter melden bij een project waarbij de vastlegging wordt gemeten én gevalideerd via certificaten.
De koolstof-voetafdruk van een kilo melk op de boerderij is dit moment zo’n 1.200 – 1.500 gram CO2-eq; de optelsom van CO2-, methaan- en lachgas-emissies. Op termijn is die voetafdruk onhoudbaar, omdat maatschappij en consument vragen om CO2-neutraal voedsel. Eén van de manieren om de uitstoot per kg melk naar beneden te krijgen is de CO2-vastlegging op grasland mee te rekenen in de berekening van de footprint. Die post valt nu stelselmatig buiten de boot, omdat klimaatverbetering vooral wordt gestuurd door beperken van de emissies.
De stap van KringloopWijzer om bodemkoolstof in hun rekenmethodiek mee te nemen, is een eerste stap om de blinde vlek van CO2-vastlegging weg te werken. Het inrekenen van de perceel specifieke koolstofvastlegging – gebaseerd op bodemmetingen – vergt nog enkele jaren, waardoor ook het verdienmodel voor de melkveehouder nog achter de horizon ligt.
8% kleinere voetafdruk
In de tussentijd kunnen melkveehouders al wel deelnemen aan koolstofprojecten, waarbij de extra CO2-vastlegging (ten opzichte van de nulmeting) wordt gevalideerd via koolstofcertificaten. Deze certificaten kunnen als aanvullend bewijs worden gebruikt op footprint-berekeningen. Elke ha grasland die 1,5 ton CO2 vastlegt, verkleint de footprint met zo’n 7 tot 8% afhankelijk van de melkproductie per ha.
Verdienmodel
Aantrekkelijk voordeel van deze certificaten is dat ze verhandelbaar zijn. Zowel binnen als buiten de zuivelketen. Hierdoor ontstaat een aanvullende financieringsstroom richting de melkveehouder voor de geleverde bijdrage aan het verkleinen van de koolstof-voetafdruk.