En waarom je het uiteindelijk toch gaat doen
De bewustwordingscampagne ‘Steek je kop eens onder het maaiveld’ van Dutch Carbon Company heeft al veel reacties van boeren opgeleverd. Lees de vijf belangrijkste argumenten waarom je vooral niet moet meedoen aan een koolstofproject. Let op: de antwoorden kunnen je op andere gedachten brengen!
- Ik wil me geen 10 jaar vastleggen
Opbouw van organische stof in de bodem kost tijd. Vanuit landbouwkundig oogpunt is de winst van een investering in bodemvruchtbaarheid vooral voor de volgende generatie. Vanuit dat perspectief gezien is 10 jaar voor koolstofcertificaten een korte terugverdientijd.
Tegen de achtergrond van (politieke) onzekerheid voelt een project van 10 jaar als erg lang, dat merken we ook in gesprekken met melkveehouders. Daar staat tegenover dat meedoen aan een koolstofproject, zekerheid biedt voor de komende jaren. In een onzekere omgeving biedt een vrijwillig verkozen verplichting een prima houvast. Dat typeert ondernemende melkveehouders! - Grasland niet ploegen geeft risico’s in opbrengst en kwaliteit
Graslandbeheer is, zeker op droge (zand)gronden, een uitdaging als je de zode niet periodiek mag vernieuwen. Toch is behoud van grasopbrengst en – kwaliteit mogelijk zonder de ploeg in de hefinrichting van de trekker te hangen: een lichte grondbewerking met bijvoorbeeld een wied-eg in combinatie met doorzaaien geeft goede resultaten. De uitdaging stimuleert in ieder geval de teeltvakman in de melkveehouder.
De echte omslag komt echter uit de bodem zelf. Méér organische stof in de zode resulteert in méér water dat wordt vastgehouden en dus minder last van verdroging. Een voedselrijke bodem met veel en gezond bodemleven biedt natuurlijke weerstand tegen ziekten en plagen. In combinatie met grassen en kruiden die diep wortelen, is langdurig blijvend grasland een zekere bron van voldoende ruwvoer. - Mijn zuivelonderneming zegt dat ik moet wachten
Zuivelondernemingen werken – samen met retailorganisaties – aan verduurzaming van de zuivelketen. Vastlegging van CO2 in de bodem (negatieve emissie) moet daarin een plek krijgen, maar heeft dat meestal nu nog niet. Als je als melkveehouder nu instapt bij een koolstofproject loop je in eerste instantie vóór de muziek van de zuivelonderneming uit, maar kun je nadien prima in de maat meemarcheren. Door de koolstofcertificaten aan te bieden aan de vaste zuivelaar, werk je samen aan hetzelfde doel. - De overheid moet eerst met duidelijke regels komen
De vrijwillige koolstofmarkt kent geen overheidsbemoeienis. Het systeem van koolstofcertificaten is gebaseerd op vrijwillige keuzes van ondernemers; zowel de boer die CO2 vastlegt als de koper die de CO2-uitstoot compenseert. Juist die vrijwilligheid is noodzakelijk om de ‘additionaliteit’, de toegevoegde waarde, van de klimaatverbetering aan te tonen. Want als het ploegen van grasland bij wet verboden wordt, vervalt de klimaatwinst van een individuele melkveehouder. Wie (te) lang wacht op kaders van de overheid, loopt het risico achter het net te vissen. - Een koolstofcertificaat levert te weinig euro’s op
De handel in koolstofcertificaten gebaseerd op koolstofverwijdering uit de atmosfeer en vastlegging op Nederlandse landbouwgrond, komt langzaam op gang. Op dit moment is een verkoopprijs van €100 per certificaat (= €100 tot €150 per ha) reëel. Afgezet tegen Nederlandse bruto financiële opbrengsten per ha lijkt dat weinig, maar vergeet niet dat je voor CO2-compensatie in Afrika terecht kunt voor €10 per certificaat.
Compensatie op Nederlandse landbouwgrond heeft aanvullende waarde in de vorm van lokale zichtbaar- en controleerbaarheid. Samen met stimulering van (bodem)biodiversiteit, meer watervasthoudend vermogen en verbetering van de leefbaarheid op het platteland. Door nu in te stappen in een koolstofproject, profiteer je als melkveehouder van alle toekomstige prijsontwikkelingen.
Verantwoording foto: Image by senivpetro on Freepik